Historiek
Ambachtelijk vuurwerk
De firma Boon is gesticht in 1894 in Brussel door Benoni Boon en drie jaar later zijn ze naar Zele verhuisd.
‘Fabrique de feu d’artifice’ heette dat toen nog.
De zaak werd voortgezet door Ernest Boon en later overgenomen door Karel Verschelden die getrouwd was met een dochter van Ernest, Liliana.
Het vuurwerkfabriek is altijd een familieaangelegenheid geweest want heel veel familieleden staken een handje toe.
4 generaties vuurwerkmakers
Met Marc is de firma Boon dus aan de vierde generatie vuurwerkmakers.
Drie oude postkaarten geven nog een prachtig beeld uit die tijd van toen.
Op zijn zestien leerde Marc vuurwerk maken van zijn vader. Van hem heb ik veel geleerd, vertelt hij. Ik gaf mijn ogen serieus de kost en zo leerde ik op korte tijd veel. Mijn pa fabriceerde mengsels met allerlei scheikundige producten. In zijn werkplaats vond je de ingrediënten van een halve apotheek.
Vuurwerk maken was vooral knutselen, knippen en plakken met papjes die je zelf gekookt had. Vuurwerk maken was toen handwerk in het kwadraat en altijd voorzichtig zijn was de boodschap want het is en blijft vuurwerk.
Over Marc Verschelden
Marc is geen Zelenaar. Hij is geboren in Hamme op de eerste meidag van 1956.
Zijn jeugd is wat verdeeld over Hamme, Lokeren, Hamme-Zogge om dan uiteindelijk in Zele te belanden. Zijn schoolcarrière is hij begonnen in de kleuterschool van Zogge, het eerste leerjaar in Lokeren en vervolgens schreven zijn ouders hem in in de lagere school van Huivelde.
Klas 5 en 6 volgde hij dan in het atheneum van Dendermonde en op zijn twaalf jaar mocht hij naar het Pius X-college. Ik was heus geen doetje in mijn tijd, bekent Marc, zovele jaren later.
Met de vervanger van zijn leraar aardrijkskunde had hij op een bepaald moment een parretsjen voor en de school zei tegen zijn ouders dat hij best een andere school zou zoeken.
Daarom koos hij voor het leercontract auto-electriciteit. Dat heeft hij een kleine drie jaar gevolgd tot hij begin van de jaren zeventig een ernstig ongeluk kreeg.
Op een mistige dag stond er een werkmanskeet op wielen in Huivelde verkeerd geparkeerd. Met zijn brommertje is Marc toen op de dissel terechtgekomen met een dubbele schedelbreuk als gevolg. Tien dagen heeft hij in de coma gelegen en ook nu zovele jaren later, ondervindt hij nog hinder van dat ongeluk. Dat zijn stem zo eentonig klinkt is daar een rechtstreeks gevolg van. Marc was een hele tijd uit de running en toen hij terug zijn leercontract wou hervatten, mocht hij zijn examens niet afleggen.
Hij hield het dan maar voor bekeken en bleef thuis. En thuis werken betekende vuurwerk maken. We schrijven 1972.
Zwarte zondag
In de 116 jaar dat het bedrijf bestaat is er één zwarte dag: 3 juli 1985.
Die zomerse avond wordt de wijk Hansevelde opschrikt door een harde en veel kilometers verder hoorbare knal. Een metershoge dikke witte rookwolk steeg op. De buurt besefte onmiddellijk dat er zich een ontploffing had voorgedaan in de vuurwerkfabriek Boon.
Vader Karel Verschelden werd geraakt door een stuk golfplaat die zich door zijn rug boorde. Hij was vrijwel onmiddellijk dood. Ook een toevallige bezoeker, Stefaan De Veerman, werd zwaar gewond en overleed elf dagen later aan zijn verwondingen.
Deze gebeurtenis heeft Marc en heel zijn familie zwaar getekend. Volgens Marc was zelfontbranding de oorzaak van deze rampzalige dag.
De familie had enkele moeilijke jaren. Marc vond werk bij een vuurwerkmaker in Marcinelle en daar heeft hij bijna een jaar gewerkt. Toen dat bedrijf al de klanten van de firma Boon had, werd Marc bedankt voor de moeite. Zijn moeder stelde toen voor het bedrijf stop te zetten omdat alle medewerkende familieleden de pensioenleeftijd naderden of zelfs al ouder waren. Marc heeft toen de beslissing genomen de zaak over te nemen. Alleen het zelf produceren van vuurwerk werd stopgezet. Dat had twee redenen. In de eerste plaats lag drie juli 1985 nog vers in het geheugen en de tweede reden was dat er meer en meer aanbod kwam uit andere landen aan een vrij voordelige prijs. Het vele handwerk zou niet meer lonend geweest zijn.
Eigen zaak
Marc is dus in 1987 bijna terug vanaf nul begonnen. Ik ben daar echt in moeten groeien, vertelt Marc, ik kende op dat moment niets maar ook niets van een eigen zaak te runnen. Maar met tijd en boterhammen is me dat gelukt. Ik moest terug een eigen cliënteel opbouwen en doorheen onze service is me dat gelukt, zegt hij fier, maar het was niet makkelijk, dat kan ik je verzekeren, voegt hij er aan toe. De concurrentie is bikkelhard maar door eerlijke prijzen te geven, niet te sjoemelen met steekpenningen en vooral verantwoord en veilig te werken staat Kunstvuurwerk Verschelden terug op de kaart.
Vuurwerk blijft een gevaarlijk goedje. Alle vuurwerk dat Marc heeft, wordt opgeslagen in bunkers. Bunkers zijn stenen gebouwtjes die overal verspreid staan in de achterliggende tuin van het bedrijf. Marc heeft zo’n twaalf bunkers waar het vuurwerk opgeslagen wordt achter slot en grendel. De hoeveelheid vuurwerk per bunker is echt beperkt om grote rampen te voorkomen. Vanuit preventief oogpunt is er ook een strenge controle op. Zowat vier keer per jaar krijgt Marc controle van de Dienst Springstoffen en Feestvuurwerk.
Met dank aan de Heem- & Oudheidkundige Kring Zele voor de foto’s uit de tijd van toen.
